پورتال(پرتال) سازمانی
یطور کلی پورتالها بر اساس نوع کاربری و نعامل با مشتریان به سه دسته اساسی نسل اول – دوم و سوم تقسیم بندی می گردند:
نسل اول پورتال ها( وبسایتها ) :
اولین پورتال ها بر فراهم نمودن محتویات ایستا ( Static )، مستندات و همچنین خوراکهای اطلاعاتی زنده در صفحات وب مبتنی بودند. این اطلاعات معمولا شامل اخبار شرکت، شرایط و فرم های استخدام، اطلاعاتی مربوط به کارکنان و چگونگی ارتباط با آنها، مستندات رسمی و سیاست های اعلام شده شرکت و همچنین لینک های ارتباطی مفید به همراه منوها و گرافیک یک شکل می باشد ( مانند بسیاری از سایتها در ایران )
نسل دوم پورتال ها :
تفاوت اصلی نسل دوم پورتال ها با نسل اول امکان همکاری کاربران را در محیطی به هم پیوسته می باشد .نسل دوم پورتال ها سرویس های متعددی داشتند که از جمله آنها می توان به سرویس های مدیریت محتوی ( سازمان دهی و مدیریت اطلاعات مرتبط ) و سرویس های همکاری (که به کاربران امکان می داد با یکدیگر گپ زده و برای یکدیگر ایمیل فرستاده و قرار ملاقات تنظیم کنند) اشاره کرد.
پورتال های نسل سوم به عنوان واسط ارتباطی بین کارمندان، تهیه کنندگان، تولید کنندگان و مخاطبین قلمداد می شوند. به بیان دیگر، این پورتال ها نقطه به هم پیوستن محتویات و برنامه های کاربردی مستقر در سرورهای مختلف بطور همزمان و با استفاده از همکاری سرویسهای خدماتی آنان هستند. به علاوه امکان دسترسی به محتویات و امکانات سیستمهای مختلف را از طریق ابزارها و تجهیزات متنوع بسته به نیاز کاربر را امکان پذیر می کنند. ، این پورتالها به صورتی خودکار و بر اساس نقش کاربران هدفمند شده و ویژگیهایی خاص آنها می یابند. به بیان دیگر، نحوه نمایش، منو و امکانات در دسترس، بسته به نقش تعریف شده برای کاربر به گونه ای منحصر به فرد و خاص وی در اختیار او قرار می گیرد. از دیگر امکانات گرافیک سبک و شکیل،گروه بندی بر اساس مخاطبین ، مدیریت متمرکز گروههای کاری ، منو های نسل سوم (Mega Menu) و مدیریت آن ، مدیریت نشر ، ارتباط آنلاین با مخاطبین ، Form Generator ، Report & Chart Generator و آرشیو دیجیتال بر اساس گروههای کاری می باشد .
صفحه مدیریت Mega menu
در اکثر مواقع مفهوم پورتال با وبسایت اشتباه گرفته می شود اما باید توجه نمود که پورتال ( پرتال ) مفهومی بسیار فراتر و گسترده تر از وب سایت دارد. این سوء تعبیر بیشتر به این خاطر بوجود می آید که یک پورتال از طریق وب نیز قابلیت تعامل با کاربران و پرسنل مختلف را دارد.
یک پورتال سازمانی یا درگاه اطلاعاتی سازمان، چهارچوبیست برای یکپارچه کردن اطلاعات، مردم و فرایندها از طریق مرزهای سازمانی. یک پورتال یک نقطه ورود واحد پدید میآوردکه اغلب در قالب یک UI مبنی بر وب است، و برای جمعآوری اطلاعات از طریق برنامههای کاربردی خاصی که Portlet نامیده میشود، طراحی شده است.
عموماً پورتال به معنی چیزی است که سایتهای بزرگ اینترنتی با سرمایهگذاری زیاد از آن استفاده میکنند تا یک ورودی یا درگاه به وب ایجاد کنند در حالی که این تعریف دقیقاً هم درست نیست. یک پورتال، کاری به مقدار سرمایه شما ندارد یا اینکه چقدر سایت شما شناخته شده است. درحقیقت پورتال سایتی است که درگاهی را برای ورود به دنیای اطلاعات در مورد موضوع مشخصی به شما عرضه میکند. پورتال یک سایت بسیار بزرگ بر روی اینترنت است که میتواند حجم بالایی از اطلاعات و سرویسدهی به کاربران و بازدیدکنندگان را اداره کند. به زبان فنی یک سایت پورتال از یک صفحه ورودی پر از داده و پیوند شده تشکیل شده که امکانات زیاد و مخاطبین متنوعی را پشتیبانی میکند.
پورتال مجموعهای از سیستمهای ترکیبی است که کار یافتن اطلاعات را برای کاربران ساده میکند. برنامههای این سیستم معمولاً شامل اخبار، سرویسهای رایگان
پست الکترونیکی ، موتورهای جستجو، فروشگاههای برخط (Online)، اتاقهای گفتگو، انجمنها، تبلیغات طبقهبندی شده، پیوند به سایتهای دیگر و از همه مهمتر یک موتور جستجو میباشند. هدف از تمامی این برنامهها تنها ایجاد آسودگی و ایجاد حس " اجتماع" برای کاربران است و ایجاد این اعتماد در کاربران که به جای این که در سراسر وب به دنبال اطلاعات بگردند و به تنهایی تکههای پازل را پیدا و سوار کنند از پورتال استفاده کرده و سفر خود را از آنجا آغاز کنند. بنابراین در این حالت پورتال یک سرویس با ارزش را برای جلوگیری از هدر رفتن وقت کاربران فراهم میکند. امروزه پورتالها تقریباً قادر به انجام هر موضوع قابل تصوری هستند.
یک پورتال سازمانی یا درگاه اطلاعاتی سازمان، چهارچوبیست برای یکپارچه کردن اطلاعات، مردم و فرایندها از طریق مرزهای سازمانی. یک پورتال یک نقطه ورود واحد پدید میآورد که اغلب در قالب یک UI مبنی بر وب است، و برای جمعآوری اطلاعات از طریق برنامههای کاربردی خاصی که portlet نامیده میشود، طراحی شده است.
عموماً پورتال به معنی چیزی است که سایتهای بزرگ اینترنتی با سرمایهگذاری زیاد از آن استفاده میکنند تا یک ورودی یا درگاه به وب ایجاد کنند در حالی که این تعریف دقیقاً هم درست نیست. یک پورتال، کاری به مقدار سرمایه شما ندارد یا اینکه چقدر سایت شما شناخته شده است. درحقیقت پورتال سایتی است که درگاهی را برای ورود به دنیای اطلاعات در مورد موضوع مشخصی به شما عرضه میکند. پورتال یک سایت بسیار بزرگ بر روی اینترنت است که میتواند حجم بالایی از اطلاعات و سرویسدهی به کاربران و بازدیدکنندگان را اداره کند. به زبان فنی یک سایت پورتال از یک صفحه ورودی پر از داده و پیوند شده تشکیل شده که امکانات زیاد و مخاطبین متنوعی را پشتیبانی میکند.
پورتال مجموعهای از سیستمهای ترکیبی است که کار یافتن اطلاعات را برای کاربران ساده میکند. برنامههای این سیستم معمولاً شامل اخبار، سرویسهای رایگان پست الکترونیکی، موتورهای جستجو، فروشگاههای برخط (Online)، اتاقهای گفتگو، انجمنها، تبلیغات طبقهبندی شده، پیوند به سایتهای دیگر و از همه مهمتر یک موتور جستجو میباشند. هدف از تمامی این برنامهها تنها ایجاد آسودگی و ایجاد حس " اجتماع" برای کاربران است و ایجاد این اعتماد در کاربران که به جای این که در سراسر وب به دنبال اطلاعات بگردند و به تنهایی تکههای پازل را پیدا و سوار کنند از پورتال استفاده کرده و سفر خود را از آنجا آغاز کنند. بنابراین در این حالت پورتال یک سرویس با ارزش را برای جلوگیری از هدر رفتن وقت کاربران فراهم میکند. امروزه پورتالها تقریباً قادر به انجام هر موضوع قابل تصوری هستند.
اواسط دهه ۱۹۹۰ پورتالهای همگانی و عمومی همانند Excite, AOL, AltaVista و Yahoo ظهور پیدا کردند. این سایتها یک مجموعه از سرویسهای کلیدی (همانند اخبار، پست الکترونیکی، گزارش آب و هوا، قیمتهای کالا و جستجو) که اغلب در جعبههای مستقل و یا همان portletها نمایش داده میشدند را ارائه میدادند. طولی نینجامیدکه سازمانهایی از همه نوع به داشتن مکانی (وبگاهی) از این نوع برای معرفی کالاها و خدمات گوناگونشان احساس نیاز کردند و شروع به جمعآوری آنها بر اساس تکنولوژیهای مبتنی بر وب کردند.[۲]
در اواخر دهه ۱۹۹۰، کمپانیهای نرمافزاری شروع به تولید بستههای آماده پورتالهای سازمانی کردند. این بستههای نرمافزاری شامل ابزارهایی بودند برای سازمانها به منظور تولید و توسعه سریع پورتال سازمانی که توسط خود سازمانها قابل سفارشی (customize) شدن بود. بسیاری از این محصولات اولیه جدا از یک application server خاص ساخته شده بودند و کمپانیها شاهد احتمال پس زدن محصولات از جنسیٰسازی کردن از تکنولوژی application server بودند. سازمانها ممکن است بر اساس توجه استراتژیک و ساختار تجاری برای تولید چندین پورتال اقدام کنند در حالی که از چهارچوبهای معماری، کتابخانه componentها یا متدلوژیهای پروژه استانداردشده (نظیر B2E,B2C,B2B,B2G و غیره) استفاده مجدد میکنند.
در سال ۲۰۰۳، کمپانیهای پورتالهای سازمانی مبتنی بر جاوا استانداردی تولید کردند که JSR-168 شناخته شد. این استاندارد یک API برای ایجاد قابلیت همکاری مابین پورتالهای سازمانی و پورتلتها مشخص میکند. کمپانیهای نرمافزاری شروع به تولید پورتلتهای سازگار با استاندارد JSR-۱۶۸ کردند که میتواند روی هر پورتال سازمانی سازگار با JSR-168 پیاده شود. هم اکنون نسخه دوم این استاندارد یعنی JSR-286 در حال گذرران دوران آزمایشی خود در دسترس عموم میباشد.
پرتال در واقع چهارچوبی است که اطلاعات و سرویسهای مختلف را کنار یکدیگر قرار داده و تحت یک درگاه جامع و سراسری ارائه میدهد. با استفاده از پرتال میتوان به یکپارچه سازی سیستمهای مجزا کمک کرده و کاربران را برای استفاده از خدمات موجود یاری داد. سیستمهای مختلف اداری و سازمانی مانند سیستمهای مالی، مدیریت منابع انسانی، مدیریت ارتباط با مشتری، مدیریت ارتباط با شرکا، مدیریت اسناد، مدیریت زنجیرهٔ تامین، حسابداری، انبارداری، برنامه ریزی تولید، اطلاع رسانی و .... در کنار یکدیگر و بر روی یک پرتال قرار میگیرند. به این ترتیب تبادل اطلاعات در بین این سیستمها بسیار آسان و به صورت خودکار انجام میشود. به عنوان مثال به هنگام خرید کالا این سیستم به صورت خودکار به سیستم انبارداری وصل شده و موجودی انبار را برای سفارش کالا مورد بررسی قرار میدهد. به این ترتیب جریان اطلاعاتی درون سازمان به صورت کاملاً ساخت یافته و خودکار توسط پرتال مدیریت میشود. این امر عملیات نظارت بر جریان اطلاعات و عملکرد واحدهای مختلف را بهبود میبخشد. در واقع پرتالها بر روی اینترانت داخلی شرکتها بالا قرار میگیرند و سرویسهای مختلف را در اختیار کارمندان، مشتریان و همکاران شرکت قرار میدهند. این ترتیب ویژگیهای زیر از ویژگیهای اصلی هر پرتال به شمار میرود. ۱. دریچهٔ ورود منحصربهفرد ۲. هدف دار بودن اطلاعات ۳. در دسترس بودن اطلاعات ۴. تجمیع اطلاعات پرتالهای سازمانی در راستای ایجاد دروازه ورود یکپارچه در سازمانها پیادهسازی میشوند. لذا جهت انتخاب پرتال سازمانی مناسب برای شرکت خود میبایست موارد متعددی را مد نظر قرار دهید. از آنجا که پرتالها دروازه ورود به سازمانی شما میباشند، باید موارد متعددی در زمینه مدیریت محتوا، امنیت، مدیریت کاربران، نقشها و گروههای کاربری، یکپارچه سازی با سامانههای دیگر از جمله ایمیل، اتوماسیون و ... اشاره کرد.
مقالات مرتبط